Het gaat niet om de grootte.
Gisteren afgereisd naar Nunspeet om daar samen met Rob, Pepper en Iggy van start te gaan op de 10km canicross tijdens de Zandenbos Trail. 8 duo’s stonden aan de start en de briefing werd dan ook luid verstoord door een concert van enthousiaste blaffende honden. Na het aftellen eindelijk op pad. In rap tempo het bos in en de eerste heuvels op en af. Misschien een beetje te snel voor Iggy?! Het ging goed en in een groepje van 4 waren we zo bij de verzorgingspost, bemand door Chris. Ook de honden werden hier verwend met water en hondenkoekjes.
Met Iggy ging het nog prima, dus op hetzelfde tempo de 2e helft in. Op km 7 liepen we verkeerd en moesten terug om de route over enkele heuvels te volgen. 2 duo’s besloten gewoon door te lopen, maar Rob en ik pakten de heuvels toch even mee. Op handen en voeten naar boven, het was spekglad door het bos. Ook de honden kwamen prima boven en we konden meteen door.
Rond kilometer 8 ging het even mis. Zowel Iggy als mijn lichaam gingen linksaf een pad op, alleen mijn voeten gingen rechtdoor. Na een mooie grondoefening weer door de volgende beklimming op. Hier bovenop met z’n vieren een foto gemaakt en het werd tijd voor de laatste kilometers naar de finish.
Bij 9km besloten om Iggy even aan te sporen voor de laatste km. Ruim onder de 6 min per km vlogen we over de trails. Alleen bleek de route iets langer te zijn, maar Iggy hield het goed vol en op 11.4km was daar de finish. Een mooi onthaal door organisatie en supporters. Ook hier was er weer aan de honden gedacht en stonden er koekjes en waterbakken klaar.
Samen met Rob echt genoten van deze mooie, sportieve dag. Een trail die voor herhaling vastbaar is!
En Iggy, die sliep als een blok in de auto
