Door: Monique Broere & Marc van de Kaa
Twee afstanden (kwart en halve marathon), dus twee verslagen. Veel leesplezier!
Kwart marathon:
Merit en ik gingen zaterdag 13-1 al richting Egmond. Het parcours werd verkend, en in het hotel ontmoeten wij Michel Butter, Kamiel Maase, Gerard Nijboer en vele andere (ex) top atleten .
Omdat wij voor de 10 km al vroeg mochten starten , en het laag water was, was het strand perfect begaanbaar.
Desalniettemin kwamen wij niet onder 3 klimmetjes van 8% uit!
Na afloop hebben wij de toppers op de halve marathon mogen aanmoedigen, Marc, Monique en Rob!
Het was een fantastisch weekend, en voor herhaling vatbaar.
Halve marathon:
Zondagochtend zat ik al vroeg in de auto met Monique en Rob, op weg naar Egmond. Vanaf de parkeerplaats in Alkmaar nog een stukje met de pendelbus en we waren ruim op tijd in het koude Egmond. De kwart was toen al van start en helaas waren we te laat om Monique binnen te halen. Of zij liep gewoon te snel 😉
Niet veel later zagen wij Merit de laatste meters afleggen, waarop Monique de microfoon van de speaker afpakte om Merit over de finish te juichen! Wat hadden zij beide waanzinnig goed gelopen!!!!!
Voor ons werd het tijd om richting de verkleedtent te gaan. Niet in een Tina Turner outfit, maar gewoon in hardloopkleding kwamen wij de tent weer uit en begaven ons richting het startvak.
Hier kwamen wij Bas nog tegen en dit was ook meteen het laatste wat we van hem zagen. Hij vloog over het parcours en finishte in een hele knappe tijd van 01:58:42!
Onder de startboog drukten wij op ons horloge, de 21.1km was begonnen! Monique en Rob zouden de wedstrijd samen lopen. Ik gooide de hartslag iets omhoog en in een lekker tempo zocht ik in de eerste, verharde, paar honderd meters naar een goede plek in het deelnemersveld. Vervolgens direct het strand op om 7 km te buffelen.
Het plan was om op het strand de hartslag binnen de perken te houden, om niet te veel energie te verspillen voor de overige 14 km. Prima plan en achteraf ook een prima uitvoering. De eerste 3 km was het strand, ondanks hoogwater, goed begaanbaar. Langs de waterlijn was er voldoende hard zand om op een gestaag tempo te lopen. Daarna werd het minder, tot het moment dat er geen vlak strand meer over was. Voor mij werd het nu kiezen. Mul zand, of natte voeten. Het werd het laatste en daar heb ik geen spijt van gehad. Ja het water was koud, maar ik kon mijn hartslag onder controle houden en lekker doorlopen. Na 7 km sloegen we af richting de strandopgang. Dit viel me ook niet tegen en toen was het de duinen in. De eerste km’s was het lastig om een eigen tempo te lopen in verband met de smalle paden en vele lopers. Daarna brak het deelnemersveld uiteen en werden de paden breder. Zeer constant liep ik door en de km’s vlogen voorbij. Ik had mijn racevest om, gevuld met water en gels. Hierdoor kon ik de drukte bij de verzorgingsposten ontwijken, door aan de andere kant van de weg gestaag door te lopen.
Een werkelijk prachtige route bracht me tot de laatste km. Hier lag de Bloedweg, een redelijke klim en ik wist dat Monique en Merit hier zouden staan. Toch was het een leuke verrassing toen ik een hoop gegil hoorde en een high five kreeg. Extra energie op de laatste kilometer. De laatste meters vlogen onder mij door en liep ik nog redelijk fris over de finish. Niet veel later kwamen Monique en Rob de boulevard opdraaien richting de finish en met een mooie versnelling knalden zij onder de finishboog door!
Uitslagen:
Kwart marathon: Monique Broere 00:55:26, Merit Muijlwijk 01:12:47
Halve marathon: Bas van Staalduinen 01:58:42, Marc van de Kaa 02:04:20, Monique Bos 02:19:49, Rob van Vegten 02:19:49
