On The Sunny Side Of The Indiansummer

Door: Pieter den Edel

Na een intelligente lockdown zoals meneer Rutte het noemt, kwamen we terecht in een mooie zomer waarin niemand  dacht dat corona ooit terug zou komen.

Evenementen werden weer georganiseerd zo ook de Indiansummer ultra trail  een loop waar ik altijd de langste afstand doe  120/130 dit jaar de 50.

De corona liep de spuigaten uit en de ISU werd afgelast, en ja wat doe je dan als ultraloper als je ook nog niet eens je beste jaar hebt, ach 2 keer een 3:30 bij Ben in Almere zijn 2 zwaluwen en die maken geen zomer.

Je gaat naar Deventer voor een 100 en ook daar krijg je de bekende deksel op de neus, je wordt  er sterker van maar hoe sterk wil je worden, uiteindelijk gaan de trainingen weer aardig de HF is op orde dus op naar de Indiansummer ultra trail een wedstrijd die me ligt. De 102/132/127 reeds gelopen nu een bescheiden 50 km…….om te kijken waar ik sta…….en dan komt corona en de ISU gaat niet door…..

De klap komt aan, echter als ultraloper kijk je naar wat wel kan, ik app Paul en Rene wat zij gaan doen!

Inmiddels was 15 oktober Kayleigh 16  kleine meisjes worden groot en pappa wordt ouder het is iets wat ik niet kan accepteren…..

De reis gaat naar Paul in Appelscha in het mooie Friesland, Rene is er ook en we gaan los in het mooie Drents Friese Wold, man wat voel ik me hier thuis, de rust de ruimte de mensen……..

We gaan het veld in het bezig zijn met jezelf doet me goed, ben op stap met ultrapietje….ja toch.ik praat wat met hem! Hoi Pietje, hoe ist? Ja goed hoor ist leuk?..ja nu nog wel….

Na 26 km gaan de benen al lastig doen, ik spreek ze toe en klaar, de reis is mooi de zon komt door tis lekker warm de indiansummer komt eraan…

Via Smilde ga ik naar mijn B&B in Hooghalen, de eigenaresse heet me welkom en vraagt hoe het was! Ja goed….het is hier zonnig ik besluit in de tuin te genieten van de zon….

Ik hoor uit de woonkamer muziek van Queen…is ze fan? Ik vraag het en JA!!!!!!  Het gesprek is compleet over Farrokh Bulsara allias Freddy mercury……2021 ga ik met mijn vrouw naar Zanzibar alwaar hij geboren is.

16:30 ik zit in de laatste zon en denk aan vrijdagmiddag in het vondelpark……..het vondelpark in een stad waar ik niet zo heel veel mee heb…..we hebben er weer een mooie dag op zitten…

De ondergaande zon beloofd me weer een mooie nieuwe morgen!!!

Ciao Ultrapietje.

Voorne’s Duintrail 2019

Door: Jeroen van Duivenboden

Zondag 1 december vond de Voorne,s Duintrail plaats in en rond het duinengebied van het Oostvoornse meer en ik was erbij! Het episch centrum was gevestigd in een strandtent waar het op het moment van arriveren al gezellig druk was. Er waren 3 afstanden te weten 15 km, 29 km en 44 km en je kon 15 km wandelen. Ik ging voor de 15 km die om 11:30 van start ging onder het genot van een flauw zonnetje en een flink windje.

Als eerste draaiden we een steiger op die door de gladheid al een uitdaging op zich was, na de steiger volgde een mountainbike parcours waar alleen een single track voor handen was en gelijk aardig geklommen moest worden. Na deze warming up liepen we via een dijk richting het duin/bosgebied van Oostvoorne.

Hier was het een komen en gaan van heuveltjes, trappetjes en door het vele regenwater van afgelopen week ook veel bagger! Maar ook dat is onderdeel van het trail gebeuren.

Ik had me goed ingepakt want zeker bij de startplaats was het gewoon koud, in de duinen liep het water inmiddels over mijn rug en verdwenen de handschoenen al gauw in de rugzak.

Na bijna 8 kilometer onderweg kwam mijn favoriete onderdeel van de trail, de voederpost! Banaan, nootjes, ontbijtkoek, sinaasappel, sportdrank, water, cola het was er allemaal maar ik kon me inhouden vandaag.

Na dit geluksmomentje ging de tocht weer verder richting het strand. We liepen door een gebied waar het allemaal wat meer open was, vele meertjes liepen we voorbij wat werkelijk mooie plaatjes opleverde!

Wat nu volgde was een lang stuk strand waar het tempo iets omhoog geschroefd kon worden. Het genot van het windje in de rug hield 3 kilometer voor de finish op toen we hem vol tegen kregen, de handschoentjes waren niet nodig maar ik was erg blij met m,n muts. Het harde zand had inmiddels weer plaats gemaakt voor modderpaden en voorzichtigheid was geboden want op sommige stukjes was het knap glad daardoor, bij het omzeilen van een boomstronk ging het toch fout en gleed ik weg met als gevolg een van modder voorziene linker lichaams helft! Maar niet piepen, opstaan en weer door! De laatste kilometer ging weer over het strand en zo zat na het passeren van de finish de Voornse Duintrail er voor mij op. Na de finish kregen alle deelnemers een broodje rookworst en een bekertje bouillon, iets wat er wel inging na de 15 pittige kilometers. Het was weer een mooie ervaring!

Op naar het volgende loopavontuur!

Indian Summer Ultratrail (in de volksmond ISU)

Door: Marc van de Kaa

Het plan:

Pieter den Edel bereidt Daisy Belt-Knijnenburg voor op haar eerste ultra en ik loop met haar mee tijdens de uitvoering. Plan geslaagd ✔️

0700 uur staan Rob, Daisy en Lars voor de deur. Klaar voor de rit naar het pittoreske Rolde. Waar dat ligt? In Drenthe, de eerste afslag links na het einde van de wereld. Na zo’n 3 uur, inclusief koffiestop, zijn we op locatie. Startnummers halen, een bakkie koffie (voor 1 gulden) en tijd om om te kleden. Je bent een trailloper, dus gewoon op de parkeerplaats. Onder het toeziend oog van een hele vriendelijke nu.nl fotograaf.

Na een synchroon toiletbezoek is het tijd om Rob en Roald uit te zwaaien, de toppers van de 29km. Nog even een blik op de website om te zien waar Pieter zich bevindt. Die is goed bezig aan zijn 120km, ik herhaal: 120km!

Eindelijk kunnen we starten. We pakken meteen een lekker, behouden tempo en hebben 10km lang een peloton achter ons aan lopen. Een en al gezelligheid, veel bekenden van social media die we nu in levende lijve kunnen spreken.

Op 10km de eerste vp. Wat tucjes en dropjes en op naar die 50 km. Hoe vlak Drenthe ook is, makkelijk is het niet. Veel blubber, natte poten, vervelende boomwortels en lange single tracks. Eigenlijk precies wat het zo leuk maakt.

Op 30km de 2e en laatste vp. Die komt goed op tijd, beiden zijn we door het water heen. Hier het water opgetopt, bouillon en cola naar binnen en op naar de finish.

De laatste loodjes wegen het zwaarst en dat was hier niet anders. Zonder gekkigheid kilometer voor kilometer afwerken en ineens horen we de finish. We zijn er bijna!! De support staat al klaar en moe, maar voldaan pakken we die laatste meters om de mooie medaille in ontvangst te nemen en dat heerlijke biertje soldaat te maken. Die smaakt goooeeeeed.

Wat een mooie dag!!

Nederland is een ultraloopster, Daisy Belt-Knijnenburg, rijker en ik heb echt onwijs lekker gelopen, zonder problemen. Ik kijk uit naar de volgende!!!

Pieter, gefeliciteerd met de 120km!!
Rob en Roald, gefeliciteerd met de 29km!!