Van nature ben ik geen loper. De reden dat ik 2,5 jaar geleden gestart ben met lopen is dat het efficiënt en praktisch is met een gezin met jonge kinderen. Om ook daadwerkelijk gemotiveerd te blijven schrijf ik met regelmaat in voor hardloop evenementen. Vorig jaar las ik iets over een marathon met wijnposten waarbij ook nog eens iedereen verkleed is. Aangezien ik van nature wel een wijnliefhebber ben leek mij dit ideaal. Mijn missie voor 2019 werd dan ook meedoen aan de Marathon du Medoc op 7 september 2019.
Ondanks dat veel mensen het een bizar
en onverantwoordelijk evenement vinden is het toch echt een wereld
event wat dit jaar voor de 35e keer werd georganiseerd. De
10.0000 startbewijzen zijn binnen no-time uitverkocht. Zodra de
inschrijving open was, begin maart, heb ik direct tickets inclusief
accommodatie en vliegtickets gekocht. No way back.
Hoe train je
voor deze marathon? Het goede nieuws was dat ik al in training was
voor de halve van Leiden en dat ik mij had aangesloten bij Tri Team.
Wijn drinken doe ik meestal ieder weekend, dus het gaat alleen nog
over het op peil houden in de zomermaanden en nog wat extra
kilometers maken. Met de warme zomer van afgelopen jaar was dat best
wel een uitdaging. Ik begon al tegen mijzelf te zeggen ‘je loopt in
een achtje, dus ik kan na 21 km stoppen’ en ‘je mag er 6 uur en
30 minuten over doen, maar zo strikt zullen ze toch niet zijn’.
Matchday; wat je op de filmpjes en
foto’s ziet over deze marathon, zo is het echt. Het start- en
finish dorp Pauillac is omgetoverd tot een groot evenementen terrein
met alleen maar vrolijke, verklede mensen, muziek en standjes met
eten en drinken. Vlak voor de start wordt iedereen verblijd en
verbluft met acrobatische acts en na het startschot gaan al die gekke
mensen ook nog eens in draf.
Na 3 km is de eerste stop waar je
nog een klein ontbijt kan scoren. Vanaf 6 km begint het echte werk.
Zo rond 10.15 uur pakte wij het eerste wijntje en het smaakte nog
eens bijzonder goed ook! Hierna volgen nog 23 stops waar je overal
tegoed kon doen aan wijn. Het mooie van dit evenement is dat naast de
wijn ook goed gezorgd wordt voor ander eten en drinken. Bij iedere
stop stond ook water, cola, fruit, crackers, chips, koek, etc.
Daarnaast was het entertainment en publiek zowel bij de stops als
langs de route uitmuntend. Denk hier bij aan vele live bands en een
drive-in disco midden in de wijnvelden.
Na 21 km liepen we
weer door het startdorp. Het dorp wat wekenlang in mijn achterhoofd
een stopoptie was, maar die optie kwam vandaag niet in mijn
woordenboek voor. We lagen meer dan goed op schema en ondanks dat ik
echt wel mijn benen voelde was de omgeving en ervaring te mooi om te
stoppen. Daarnaast hadden we ook nog voldoende speling qua tijd om de
opwaartse stukken te wandelen en überhaupt tussendoor nog wat
langere pauzes te nemen bij de chateaus.
De laatste 5 km, toen ik eigenlijk echt geen zin meer had, was daar een lange vlakke weg (fijn voor de beentjes) langs het water met standjes met oesters, entrecote, kaas en ijs. Smaakt dat zo tijdens een marathon? Ja! Vervolgens genoeg energie om er nog een laatste, soort van, sprintje uit te persen om zo juichend over de finish te komen en een welverdiend verfrissend biertje te drinken. Dat is toch wel de beste beloning na zo’n grote inspanning.
