Zondagochtend, de stress is hoog. Vandaag staat voor een groot aantal lopers van het Trailteam de 10 en 17 km van de Buff Duinen Trail, georganiseerd door MudSweatTrails, op het programma. Een paar clubleden zijn ons vorig jaar voorgegaan op de 10 km en lieten weten dat dit bikkelen was. Kortom, het stress gehalte is hoog in de auto, wanneer Rob, Mariëlle en Diana mij om 8.00 uur ophalen. Bij aankomst in Schoorl ontmoeten we Erwin en Daisy die al aanwezig zijn. De startnummers zijn al door Daisy gehaald, dus hup, klaar maken en daar gaan Erwin, Daisy en ik op naar de start van de 17 km. De omgeving is prachtig en het weer is waanzinnig; fris, maar met een prachtige blauwe lucht en een heerlijk zonnetje.
Bij de start staan Henny en Willem, klaar om ons nog met wat bemoedigende woorden toe te spreken. Wij zitten in de tweede wave en mogen 7 minuten na de eerste wave van start. De eerste kilometers trekken we redelijk gezamenlijk op, al genietend van de prachtige omgeving. Na 3 en 5 km versnipperen we wat en loopt ieder zijn eigen race. Een race met werkelijk alle facetten; bos, duin, heiden, mulzand, single tracks, flinke hoogtemeters met mooie klimmingen en geweldige afdalingen. Bij kilometer 10 / 11 is een verzorgingspost. Wanneer ik hier aan kom, zie ik mijn teammaatjes Jessica en Chantal, die in de eerste wave waren gestart. We maken even een babbeltje, zij gaan verder en ik vul mijn energie aan met een beker sportdrank, sinaasappelschijf, wat zoutjes en wat winegums. En hoppa… verder! Het tweede deel begint met een lekkere pittige en redelijk lange trap omhoog. Er zit een gat tussen mij en mijn voorganger, dus ik kan met een lekkere gang omhoog. Wanneer de afdaling begint, kom ik opnieuw Jessica en Chantal tegen. Chantal loopt met mij mee en het laatste stuk is een feit. Hier zitten aardig wat hoogtemeters in. Niet mijn sterkste kant, dus ik loop stukken naar boven, zodra ik verzuring in mijn bovenbenen voel.
Dalen kan ik wel, dus zodra ik boven ben, kletter ik mijzelf weer naar beneden. En wat kan ik daar toch van genieten! Het wordt een soort van spel met het groepje lopers die om mij heen lopen. Zij zijn betere klimmers en halen mij dan in, terwijl ik hen naar beneden weer voorbij ga. Ondertussen genietend van al het moois dat ik onderweg zie, nader ik DE heuvel. De finish heuvel!!! En wat is hij gaaf. In één keer naar beneden door het mulle zand, opgevangen door mijn lieve loopmaatjes, Rob, Mariëlle, Diana, Edith, André en Roald, van de 10 km die al gefinisht zijn, en toptrainers Willem en Henny. De smile is niet van mijn gezicht te krijgen. Werkelijk, dit is één van de mooiste trails die ik tot nu toe gelopen heb. Hij staat al in de agenda voor volgend jaar!
