Door Jeffrey Burgmeijer
Zondag 24 juni 2019, de wekker gaat om 04:30 uur. Ik word rustig wakker, eet een banaan en pak mijn spullen om vervolgens om 05:00 uur in de auto te stappen. Wat ik ga doen op dit tijdstip op een zondagochtend? Ik ga een dagje trailen met MST in de Ardennen. Een ‘trailtour’ noemen ze het. Geen wedstrijdelement, maar een georganiseerde trip naar een mooi gebied waar je op je eigen tempo nieuwe ervaringen op kunt doen en grenzen kunt verleggen.
07:00 uur Arnhem, vele handen zijn geschud en nieuwe namen zijn alweer vergeten, maar de sfeer zit er al goed in. We stappen met een groep van ongeveer 40 man (en vrouw natuurlijk) een ruime bus in en zitten al snel op de weg richting Ninglinspo, België.
09:30 uur Ninglinspo, na een gezellige busrit en een briefing worden we verdeeld in drie groepen: een 26 km groep die tot Coo loopt, een 36 km B groep die op een rustig tempo tot De Wanne loopt en een 36 km A groep die op een hoger tempo tot De Wanne loopt. In de bus had ik af geïnformeerd en was mij aangeraden in groep A te starten en eventueel later terug te zakken naar groep B.
10:00 uur, het is al ruim 20 graden en het gaat nog veel warmer worden. We starten en gaan gelijk de hoogte in, stokken worden uitgeklapt en in een stevige pas zitten we al snel op 280 meter hoogte. We genieten kort van het uitzicht en we maken een snelle technische afdaling naar het bergriviertje ‘Le Ninglinspo’. Vanaf daar volgen we dit riviertje stroomopwaarts en steken we deze vele keren over via mooie houten bruggetjes.
Na ongeveer een uur en 6 km komen we op het eerste hoge punt van 450 meter. Hierna zullen er nog een top van 550, 480 en een finish op 470 meter hoogte overwonnen moeten worden. Aan het einde van de afdaling merk ik dat de hitte van deze dag mij erg zwaar valt. De groep houdt een redelijk hoog tempo aan op de vals platte stukken in de velden die in de volle zon liggen. Ik besluit een begeleider te vragen waar ik over kan stappen naar de 36km B groep. Hij geeft aan dat door onze eerste klim groep B voor is komen te lopen en dat het dus moeilijk zou zijn om hier nog bij aan te kunnen sluiten. Ik zet gestaag door, maar om vandaag te stoppen bij 26 km in Coo lijkt steeds een verstandigere keuze.
Op 11 km krijgen we de eerste verzorgingspost en staat groep B zich al vol te laden aan water, zoutjes en winegums. Snel laat ik weten dat ik graag van groep wil wisselen, omdat het tempo toch net te hoog ligt. Ik vul mijn water bij, pak wat zoutjes en groep B gaat alweer lopen, aangezien zij al enige tijd stonden. Dat betekende voor mij dus een hele korte rust.
Na een paar kilometer met deze groep merk ik dat ik wat rustiger loop en lijk ik het ook allemaal een stuk beter vol te houden. Een lange afdaling brengt ons over gedrapeerde single tracks, velden en riviertjes weer terug in het dal. Daar volgen we wederom een rivier, deze keer een wat bredere rivier die ook vol ligt met dagjesmensen die heerlijk aan het kajakken zijn. Om de kilometer komen we dichterbij de oever van de rivier en zoek ik snel wat verkoeling. Ik maak mijn pet nat, ga even met mijn voeten het water in en gooi wat heerlijk koud water in mijn nek.
Na 25 kilometer komen we aan in Coo en is er de mogelijkheid om te stoppen en in onze bus te stappen naar de finishlocatie. Maar aangezien ik mij fris en mentaal sterk genoeg voelde, koos ik ervoor om de volledige 36 km af te maken. We waren ondertussen al iets meer dan 4 uur onderweg.
Vanaf dat punt hebben we direct een steile klim voor ons; 250 meter over minder dan 2 kilometer. Ik klap mijn stokken uit en start deze klim met frisse moed. We komen boven en na een korte pauze besluiten enkele lopers toch terug te lopen naar beneden en de bus in te stappen.
We hebben een lange afdaling over rotsachtige paadjes, daarna bestaan de kilometers vooral uit stukken dalen en stijgen. In het dal krijgen we de mogelijkheid om een riviertje van kniediepte over te steken of het bruggetje te gebruiken. Ik neem het er lekker van en loop heerlijk door het ijskoude water. Daarna gaan we weer snel de warme heuvels in. We komen na 34 km en 5:45 uur in de benen aan bij de laatste klim onderaan skipiste ‘De Wanne’ en enkele weiden. Het is een lange zware klim door gras van soms meer dan een halve meter hoog.
Na 36,3 km en 6:20 uur en 1340 hoogtemeters worden we juichend onthaald door alle lopers die al op het terras klaar zitten voor het eten. Snel spoel ik mij af met ijskoud water uit een daarvoor bedoelde brandslang. Na zoveel kilometers in ongeveer 30 graden heb ik niet eens meer door hoe koud het water is. Nadat ik mij heb omgekleed, voeg ik mij bij de andere lopers op het terras en geniet ik van een bord gevuld met een Luikse bal, een bergje lekkere zoute patat, wat sla en een flinke schep mayonaise. Daarnaast natuurlijk een heerlijk koude Radler en veel gezelligheid.
Na het eten gaan we de bus in en rijden we terug naar Arnhem. We praten na, wisselen hier en daar wat contactgegevens en proberen alvast wat te slapen. In Arnhem stap ik in mijn auto en kom rond 22:00 uur weer aan in Wassenaar.
Uitgeput maar onwijs tevreden kom ik thuis na een ongelooflijk lange dag die over schilderachtige paadjes liep, door prachtige bossen ging en mij op prachtige uitzichten bracht.
