Door: Marc
Zaterdagochtend vroeg reed ik met André mee naar Nijverdal, voor de Salland Trail.
Bij aankomst waren we netjes op tijd om Rob te zien starten voor de 25km. Na een paar succeswensen stoof hij de eerste heuvel op!
André startte wat later in de tweede 25km wave. Hetzelfde recept: aanmoedigen bij de start en ook André was vertrokken!
11:00 kon ik eindelijk van start voor de 50km, na een praatje van Bertus. Mijn reis naar het onbekende was begonnen. Vooraf had ik besloten de eerste lus (25km) op een tempo van 7.00 min/km te lopen. Zo kon ik energie bewaren voor de tweede lus.
De lus bracht mij door een zeer bosrijk gebied, brede paden, single tracks en door de beroemde kuil!
Het ging top en ik kwam na 25km redelijk fris bij de verzorging voor de tweede ronde. Hier stonden Qui, mijn dochter en Marielle en Rob mij op te wachten. Even een praatje, wat drinken, fruit en zoute sticks. Softflasks vullen met water en ik was klaar voor de tweede helft. Nu was het aftellen!
Nou dat aftellen was ik al vergeten in de eerste kilometers na de verzorging. Ik werd meteen een mountainbikeparcours op gestuurd en er was niet bezuinigd op de hoogtemeters. Dit was afzien zeg. Wandelend helling op en hardlopend naar beneden en dat herhaalde zich tot de tunnel onder de weg door. Hier weer het bos in en de route ging richting de hei. Hier begon het voor mij ook zwaar te worden. De ellenlange hellingen en vergezichten, waardoor je zag waar je heen moest, maakten het er niet gemakkelijker op.
Bij 40 km werd ik misselijk. Ondanks dat ik de hele rit heel goed had gegeten en gedronken, had ik de laatste aantal kilometers hier niet meer aan gedacht. Even wandelen, winegums en water naar binnen en ik kon door naar de verzorging op 45km! De misselijkheid was weer weg en bij de verzorging deed ik me te goed aan cola, bouillon en zoute sticks.
Heerlijk en klaar voor de laatste 5km! Dit werden best lange kilometers, het mooie was er vanaf en ik probeerde de kilometers op mijn horloge weg te kijken.
Op zo’n 3 km voor de finish, een klein boomstammetje waar ik overheen moest. Normaal gesproken zou ik er als een Epke overheen flikflakken, maar nu voelde dit als een heus obstakel. Heel voorzichtig een been eroverheen en dan de andere. Ik voelde dat ik tegen kramp in de bovenbenen aan zat. Hierna weer rustig hardlopend verder. Op naar de finish!
Natuurlijk net voor de finish nog even klimmen. Achteraf erg mooi, omdat je van bovenaf de finish zag en ik kon de aanmoedigingen al horen. Voorzichtig deed ik de laatste afdaling en daar stond mijn dochter te wachten. Samen liepen we over de finish, waar we (net als iedereen) werden opgewacht door Bertus. Wat een mooi onthaal!
Uitslagen:
Marc : 06:40:20
Rob: 2:58:50
André: 2:31:17
