Door: Albert Slats
Zondag CPC den haag ,
Slik daar gaan we dan alleen naar Den Haag, niemand van de Dames uit huizen Slats wilde mee het was te vroeg ( start is om 12:00 ). Ben gaan ontbijten met 2 pannenkoeken een kopje koffie en 1 banaan. Omkleden en op de brommer vanuit Leiden naar Den Haag.
Aangekomen op het Malieveld om 11:30 ging ik als eerst een rondje wandelen en kijken hoe de sfeer er was het was net droog en de zon komt al een beetje door. Had mijzelf beloofd om niet zenuwachtig aan de wedstrijd te beginnen heb niks te verliezen liep toch alleen. Kwam nog een aantal bekenden tegen van mijn opleiding van trainer even mee staan praten , daarna rustig naar de kleedkamer gegaan en mij om gekleed om te lopen , voelde mij goed had er zin in. Nog even een banaan eten en ben naar het startvak 1 gegaan voelde mij nog steeds erg ontspannen.
Aangekomen in het startvak zat de sfeer er goed in we moesten nog 4 minuten wachten om los te gaan . op een gegeven moment schoot mij ineens binnen dat ik niet had ingelopen of oefeningen had gedaan ( jeetje dat als trainer zeg ), Oke dan maar de eerste paar kilometers rustig aan en niet mee laten gaan door de snelle lopers, was voor het eerst dat ik helemaal voorin een start vak stond geef wel een leuk gevoel. Daar gaat het startschot de 1e golf gaat weg , stel mijn horloge in en rustig aan de eerste kilometers , he wat gek voel mij goed met lopen ,ademhaling is oke ,heb wel wat last van mijn scheenbenen maar dat komt door mijn nieuwe schoenen . Of zit het gewoon weer tussen mijn oren , kijk op mijn horloge loop gemiddeld 9,7 km per uur oke dat is goed voel voor de rest nergens pijntjes dus gewoon gaan Albert.
Bij de 5 kilometer na Madurodam gaat de weg flink omhoog een berg , leuk hier gaan veel lopers wandelen , ik krijg nu weer kracht en hoor Henny en Willem achter mij in gedachten , Kom op recht op gebruik je armen denk aan je pas jeetje voor ik het weet ben ik rennend boven wat is dat weer gaaf zeg, ik merk dat ik weer aan het terug komen ben wordt toch weer wat sterker maar vooral de zin in het lopen is terug.
Bij de 7 kilometer is het heerlijk vals plat naar boven merk het goed aan mijn kuiten en schenen loop nog steeds rond de 10 km per uur oh wat voelt dat goed , ademhaling is oke kan goed praten ben lopers die wandelen nog aan het aanmoedigen kom de laatste kilometers zet door. Bij de 8,5 km gaat de weg langzaam naar beneden ik denk niet versnellen nog maar eerst je moment pakken om het laatste stuk toch een versnelling in te zetten , de laatste kilometer focus ik mij op een punt voor mij ademhaling is nog steeds goed voel nergens een pijntje oh wat loop ik weer lekker , nou kom op Ab! Nu is het aan jou en versnellen , oke dat lukt en nog goed ook zie de finish, dat laatste stuk zie je al die mensen iedereen aanmoedigen een kippenvel momentje super . De streep over in precies 1 uur en 26 seconden ben hier erg blij mee, ik ben aan het terug komen de laatste 10 km zorg en zekerheid deed ik er 1 uur en 6 minuten over.
Hierbij wil ik iedereen bedanken die mij motiveren maar dat zijn vooral de lopers van WZK tri team die er voor zorgen dat de zin weer terug is .
Op naar Mei voor de halve marathon!!
