De Leiden Marrrrathon

Door: Guus van Veen

 

De Leiden marrrrathon, zo schijn je dit uit te spreken, van een toeschouwer die observeert.

Loop zelf niet heel vaak een georganiseerde loop, maar ga er wel heen om te kijken en om te observeren hoe dingen lopen, goede woordspeling, en hoe mensen zijn tijdens een zoiets. Heb zelf niet veel verstand van lopen maar het is zo leuk te zien hoe mensen met lopen omgaan. Gratis theater, in de positieve zin.

Je gaat zitten op een bankje, beetje aan de zijkant en kijken maar. Hele drukke mensen, veel praten en het liefst hardop over van alles en in dit geval, heel veel hoe met het weer om te gaan. Ongeveer 75 tips, 2 sprongen eruit, tempo aanpassen en drinken, klinkt logisch toch. Lopers zijn dus logische mensen, denk ik dan. Achteraf hoor je t vaak, toch te hard gelopen, zeker in het begin en te weinig gedronken, lopers zijn best eigenwijze mensen denk ik dan. Ook zijn er hele rustige mensen die beetje rondkijken, shirtje aan , loopbroekje aan, schoenen aan, schoenen uit, waren de sokken vergeten, schoenen weer aan en zo verder. En dit alles in een tempo van is het vandaag niet, lopen we morgen wel de loop. Dan zijn er de mensen die heel rustig ogen maar ondertussen voor de 4e keer hun loopshirt goed doen, binnenste buiten, buitenste binnen, voorkant zit achter en andersom, en dan toch besluiten een ander shirt aan te doen, tijdens dit alles zie ik een persoon voor de 5e keer naar de wc zie gaan en roept tegen zijn maatjes dat hij niet zenuwachtig is, dit zijn vaak de stoere mannen. Ik kan het aanraden, kijken bij mensen die zich voorbereiden op de wedstrijd van hun leven. Vandaag viel me het WZK/Tri team op, heb dit gevraagd, ze zaten een beetje verspreid, groepje nummers ophalen, groepje links, groepje rechts , een ieder met zijn eigen voorbereidingen en doel om te lopen. 1e keer een 21, 1e keer een 10, 1e keer 5, ervaren lopers, lopen voor een goed doel, ieder een eigen motivatie, en toch ook wel een saamhorigheid om dit te laten slagen. Ook ging het verhaal dat er een hele snelle loper is bij het Tri team, ene Kees de Smit, achteraf klopte dit, 2e in zijn categorie. Naar verluid is er goed voor getraind, dit door en met deskundige trainers, toch. Eigenlijk zocht ik iemand die de marathon ging lopen en die ga ik volgen ook tijdens de loop zelf. Het was even zoeken maar bij dat Tri team was toch iemand die dat van plan was, of toch niet. Het waren er zelfs 2, 1 is lid en de ander niet maar toch samen lopen, later begreep ik dat het een loopsetje was, hahaha. Sorry, slechte humor. Zij oogde getraind, sportief wat druk pratend , 2 vrolijke vlechtjes en hij, wat loom, zittend op een bankje en zittend op een bankje, wachtend, wat advies geven aan anderen en dat was het wel. Zo een Yin Yang stel, je kent ze wel. En toch dacht die ga ik volgen. Bij de start kijkend zag ik dat ze elkaar veel loopplezier wenste en dat ze het samen gaan doen. Oke. Bij de 5 zag ik ze samen voorbij rennen, niet veel praten, hij iets voor haar , had iets met wind te maken, gebruik makende van de looptaal, denk aan je houding , denk aan je drinken en dat soort zaken. Het oogde gezellig. Bij de 10 in Zoeterwoude, je komt nog is ergens, eigenlijk hetzelfde verhaal. Ondertussen al 3 x van het parcours gehaald, je mag niet meefietsen met de marathon, ook ik ben een beetje eigenwijs, dus toch doorfietsen. Bij de 20 hoorde ik de sportieve dame een beetje mopperen, over zware benen en toch al een beetje moe, haar loopmaatje zei, ohh en liep gestaag door, zij beetje boos kijken naar hem, hij had het natuurlijkweer niet door en zei iets van, als je denkt dat je moe bent, ben je nog niet op de helft van je kunnen, met andere woorden nie zeiken maar rennen, zelf dacht ik, dit word vanavond nog een pittig gesprek aan de tafel vanavond, en toch zag ik ze ook weer lachen naar elkaar, hij iets harder dan zij, maar dat waren denk de zenuwen voor het gesprek van vanavond. Bij de 25 km ging toch heel langzaam het spreekwoordelijk kaarsje uit bij 1 van de 2. De andere ene kon praten wat ie wilde maar het zat er niet echt meer in, bij de 30 merkte ik als observeerder dat er wel een opgave in zat en bij de 33 km was daar het mysterie zoals die bij een marathon kan voordoen, er liep ineens een andere man naast de sportieve dame. !!!! Waar was die lome man gebleven die 33 km naast haar gelopen heeft, om me heen gekeken, doorgefietst, teruggefietst nergens te bekennen, maar wel die andere loper, zelfde soort type, misschien iets minder loom en iets meer praatjes. Het belangrijkste was dat hierdoor de sportieve dame haar karakter liet spreken en samen met de andere loper de marathon voort liet gaan. Nadenkend over waar is de lome loper, nieuwe titel Suske en Wiske, naar de finish gefietst om de sportieve dame te zien finishen en zo mijn verhaal rond te krijgen. Waar het mysterie voor nieuwe feiten stond want daar was plots de lome loper, 500 meter voor de finish aansluitend bij de andere loper en de sportieve dame, en gezamelijk de finish over. Ik dacht gelijk ,allereerst gefeliciteerd en daarna aan een nieuwe film met in de hoofdrol Barry Atsma, wat kan er gebeurd zijn tussen 33 en 41 km? , is de titel. Wie kan mij hierbij helpen. Het blijft een mysterie.

Uiteraard aan allen de felicitaties met hun prestaties en deze persoon heeft genoten van het WZK/triteam, tot de volgende keer en groet.