Salland Trail 25km

Door: André Spruit

Op 10 maart staat de Salland Trail in Nijverdal op de agenda. Aan de start staan een drietal Tri-Team leden, voor Pieter komt deze loop helaas nog iets te vroeg. ‘s Ochtends gaat de wekker al vroeg en om 6.45 uur sta ik in Leiden voor de deur bij Marc om richting het Verre Oosten te vertrekken. Rob is samen met Mariëlle al een dagje eerder vertrokken en verblijft in een hotel in Holten. Twee uur en een kop koffie later arriveren we bij zwembad Het Ravijn (onheilspellende naam voor de startplek voor een trail…), de fijne en ruime locatie van het evenement. Net op tijd om Rob zien vertrekken met de eerste 25 kilometer groep van 350 lopers. Drie kwartier later zal ‘mijn’ tweede groep van 350 lopers starten.

Met hulp van Marielle (speldjes van het startnummer, altijd lastig!) maak ik mezelf startklaar en om 10.15 uur gaat ook voor mij het avontuur van start. Vanaf het zwembad-terrein direct links omhoog via een smal pad. De tips om vooral te proberen om voorin te starten volg ik goed op en zo kan ik voorkomen dat ik het eerste stuk moet wandelen. De eerste kilometers is het goed oppassen met veel boomwortels op het parcours. Afstand houden van je voorganger en goed vooruit kijken is het devies. Zoals gebruikelijk heb ik de eerste kilometers nodig om op te starten, maar gaandeweg weet ik een goed ritme te vinden. Lange, slingerende singletracks, afgewisseld met brede bospaden zorgen voor een mooi afwisselend parcours. Hier en daar moet over een omgewaaide boom of een hek geklommen worden, soms moest een omweg over en door greppels, het echte trail-gevoel.

De verzorgingspost op kilometer 13 komt iets laat, ik krijg al iets daarvoor trek. Dat gevoel moet je natuurlijk voor zijn, dus mentale notitie maken om een volgende keer al wat eerder, zo rond kilometer 8 wat te gaan eten. Ik heb het gevoel dat bij trailen het energieverbruik iets hoger ligt dan op de weg. Na de verzorging volgt een vlak stuk, ideaal om de vlaai en andere voeding te verteren. Daarna draaien we een zeer fraai bos in, waarin een aantal lange beklimmingen bedwongen moeten worden. Soms op brede paden, waar de stijging overduidelijk zichtbaar is, soms ook sluipend omhoog over smalle bospaden. Een pittig gedeelte van het parcours met mooie statige bomen en mooie zichtlijnen!

Ondertussen zitten we op kilometer 20 en begint de finish in zicht te komen. Nog even een laatste energieboost en de laatste kilometers kan ik nog wat versnellen. Ik blijf technisch verzorgd lopen en na de afdaling naar het zwembad passeer ik met een goed gevoel de finish. Napraten met Rob en Mariëlle, en ondertussen zijn ook Quirina en Sophie aangekomen om Marc te ondersteunen op zijn 50 kilometer avontuur.

Helaas mis ik Marc halverwege zijn avontuur, omdat ik lekker lig te dobberen in het zwembad, dat voor de lopers beschikbaar is gesteld. Dan op weg naar huis.

In de Whatsapp groep volg ik de avonturen van Marc, die gelukkig gezond en wel de finish bereikt. Een mooie dag en ook ik behoor vanaf vandaag tot de fanclub van de Salland Trail. Mooie herinneringen gemaakt vandaag!

Salland Trail

Door: Marc

Zaterdagochtend vroeg reed ik met André mee naar Nijverdal, voor de Salland Trail.

Bij aankomst waren we netjes op tijd om Rob te zien starten voor de 25km. Na een paar succeswensen stoof hij de eerste heuvel op!
André startte wat later in de tweede 25km wave. Hetzelfde recept: aanmoedigen bij de start en ook André was vertrokken!

 

 

11:00 kon ik eindelijk van start voor de 50km, na een praatje van Bertus. Mijn reis naar het onbekende was begonnen. Vooraf had ik besloten de eerste lus (25km) op een tempo van 7.00 min/km te lopen. Zo kon ik energie bewaren voor de tweede lus.
De lus bracht mij door een zeer bosrijk gebied, brede paden, single tracks en door de beroemde kuil!

 

Het ging top en ik kwam na 25km redelijk fris bij de verzorging voor de tweede ronde. Hier stonden Qui, mijn dochter en Marielle en Rob mij op te wachten. Even een praatje, wat drinken, fruit en zoute sticks. Softflasks vullen met water en ik was klaar voor de tweede helft. Nu was het aftellen!

Nou dat aftellen was ik al vergeten in de eerste kilometers na de verzorging. Ik werd meteen een mountainbikeparcours op gestuurd en er was niet bezuinigd op de hoogtemeters. Dit was afzien zeg. Wandelend helling op en hardlopend naar beneden en dat herhaalde zich tot de tunnel onder de weg door. Hier weer het bos in en de route ging richting de hei. Hier begon het voor mij ook zwaar te worden. De ellenlange hellingen en vergezichten, waardoor je zag waar je heen moest, maakten het er niet gemakkelijker op.

Bij 40 km werd ik misselijk. Ondanks dat ik de hele rit heel goed had gegeten en gedronken, had ik de laatste aantal kilometers hier niet meer aan gedacht. Even wandelen, winegums en water naar binnen en ik kon door naar de verzorging op 45km! De misselijkheid was weer weg en bij de verzorging deed ik me te goed aan cola, bouillon en zoute sticks.

Heerlijk en klaar voor de laatste 5km! Dit werden best lange kilometers, het mooie was er vanaf en ik probeerde de kilometers op mijn horloge weg te kijken.

Op zo’n 3 km voor de finish, een klein boomstammetje waar ik overheen moest. Normaal gesproken zou ik er als een Epke overheen flikflakken, maar nu voelde dit als een heus obstakel. Heel voorzichtig een been eroverheen en dan de andere. Ik voelde dat ik tegen kramp in de bovenbenen aan zat. Hierna weer rustig hardlopend verder. Op naar de finish!

Natuurlijk net voor de finish nog even klimmen. Achteraf erg mooi, omdat je van bovenaf de finish zag en ik kon de aanmoedigingen al horen. Voorzichtig deed ik de laatste afdaling en daar stond mijn dochter te wachten. Samen liepen we over de finish, waar we (net als iedereen) werden opgewacht door Bertus. Wat een mooi onthaal!

Uitslagen:

Marc : 06:40:20
Rob: 2:58:50
André: 2:31:17