trailrunning

On The Sunny Side Of The Indiansummer

door

Door: Pieter den Edel

Na een intelligente lockdown zoals meneer Rutte het noemt, kwamen we terecht in een mooie zomer waarin niemand  dacht dat corona ooit terug zou komen.

Evenementen werden weer georganiseerd zo ook de Indiansummer ultra trail  een loop waar ik altijd de langste afstand doe  120/130 dit jaar de 50.

De corona liep de spuigaten uit en de ISU werd afgelast, en ja wat doe je dan als ultraloper als je ook nog niet eens je beste jaar hebt, ach 2 keer een 3:30 bij Ben in Almere zijn 2 zwaluwen en die maken geen zomer.

Je gaat naar Deventer voor een 100 en ook daar krijg je de bekende deksel op de neus, je wordt  er sterker van maar hoe sterk wil je worden, uiteindelijk gaan de trainingen weer aardig de HF is op orde dus op naar de Indiansummer ultra trail een wedstrijd die me ligt. De 102/132/127 reeds gelopen nu een bescheiden 50 km…….om te kijken waar ik sta…….en dan komt corona en de ISU gaat niet door…..

De klap komt aan, echter als ultraloper kijk je naar wat wel kan, ik app Paul en Rene wat zij gaan doen!

Inmiddels was 15 oktober Kayleigh 16  kleine meisjes worden groot en pappa wordt ouder het is iets wat ik niet kan accepteren…..

De reis gaat naar Paul in Appelscha in het mooie Friesland, Rene is er ook en we gaan los in het mooie Drents Friese Wold, man wat voel ik me hier thuis, de rust de ruimte de mensen……..

We gaan het veld in het bezig zijn met jezelf doet me goed, ben op stap met ultrapietje….ja toch.ik praat wat met hem! Hoi Pietje, hoe ist? Ja goed hoor ist leuk?..ja nu nog wel….

Na 26 km gaan de benen al lastig doen, ik spreek ze toe en klaar, de reis is mooi de zon komt door tis lekker warm de indiansummer komt eraan…

Via Smilde ga ik naar mijn B&B in Hooghalen, de eigenaresse heet me welkom en vraagt hoe het was! Ja goed….het is hier zonnig ik besluit in de tuin te genieten van de zon….

Ik hoor uit de woonkamer muziek van Queen…is ze fan? Ik vraag het en JA!!!!!!  Het gesprek is compleet over Farrokh Bulsara allias Freddy mercury……2021 ga ik met mijn vrouw naar Zanzibar alwaar hij geboren is.

16:30 ik zit in de laatste zon en denk aan vrijdagmiddag in het vondelpark……..het vondelpark in een stad waar ik niet zo heel veel mee heb…..we hebben er weer een mooie dag op zitten…

De ondergaande zon beloofd me weer een mooie nieuwe morgen!!!

Ciao Ultrapietje.

De hel van het Noorden

door

Door: Pieter den Edel

De Dutch Coast Ultra Run by Night, een mooie strandloop startend in Den Helder. Waar je kan kiezen tussen 25 / 50 / 75 / 105 of 130 km.

Al snel stonden er 4 lopers op de lijst Marc van de Kaa, Lars Knijnenburg, Tineke de Groot, Rob van Vegten en Pieter den Edel…afstanden van 25 tot 50 km.

De week ervoor waren de weerkaarten erg duidelijk, er zou een forse tegenwind staan kracht 6 à 7 met uitschieters naar 8… Ach, je moet het ermee doen.

Bij deze loop mag je je vervoer zelf regelen en dat is eigenlijk best leuk. Het geeft beleving en wat spanning vooraf, een stukje avontuur.

17:00 vertrokken we uit Wassenaar richting Petten, waar een auto achterbleef voor de finishers van de 25. De andere auto bleef bij station Schagen, waar de trein naar den Helder genomen werd.

Half 8 bij de start, een bak koffie, en 21:00 mochten we los. Al heel snel werd duidelijk dat het met de wind echt menens was. Na de bocht bij de vuurtoren in den helder had je hem vol tegen…

Ieder liep zijn / haar eigen tempo. Eenmaal op het strand (vloed) en heel mul zand, wist je het gaat een heroïsche tocht worden. Finishen is geen garantie.

Na 6 km besloot Tineke te keren, heel simpel ze kwam niet tegen de wind in. Rob, Lars, Marc en Pieter gingen door. Pieter en Lars voor de 50 de rest de 25.

Naast de toch al stevige omstandigheden deed Pluvius ook nog een duit in het zakje, door te zorgen voor wat miezer. Je werd heel langzaam steeds iets natter en klammer, ondanks de vele lagen kleding en jasjes.

De miezer veranderde in felle regen en door de opwaaiende schuimkoppen waren de voeten van ons allen inmiddels ook al goed doorweekt.

Na 26 km stonden we met zijn allen bij de auto in Petten. Hevig trillend van de kou, amper meer op de benen kunnen staan en volledig doorweekt, besloten Lars en Pieter er de brui aan te geven en deze tocht te staken. Verder lopen was onverantwoord.

Marc en Rob kwamen er vlak achteraan binnen, voldaan en volledig uitgewoond door de helse omstandigheden.

Al met al hebben we hier onwijs van genoten en wie weet doen we hem in 2021 weer.

Van harte gefeliciteerd allemaal en we zullen hier nog lang aan terugdenken op naar nieuwe mooie avonturen.

Groetjes,

Marc, Rob, Lars, Tineke & Pieter.

Otterlo trail 2020

door

Door: Els van Deursen

Welke tijd ik loop doet er niet toe en toch kijk ik af en toe tijdens de Otterlo trail op mijn horloge. Niet hoe snel het gaat, maar om te kijken hoeveel kilometer we al gelopen hebben en dan verbaast te zijn hoever we al zijn. Het gaat lekker. 

Met 10 Tri-Teamers doen we mee met de Otterlo trail aan de rand van NP de Hoge Veluwe. Het is een nog niet zo bekende loop en dat maakt het extra leuk, omdat het niet overvol is. Als eerste gaan Jeffrey, Daphne, Tineke, Monique, Rob, John en ik van start voor de 17 km en een half uurtje later Diane, haar dochter Daniëlle en Chantal voor de 10 km. Het is in het begin fris, maar al snel een prima looptemperatuur. 

De route is mooi, veel singletracks door het bos. We volgen een stuk een mountainbikeroute, met veel bochten en gaan over meer brede zandpaden langs de bosrand, heel afwisselend. Het loopt lekker vlot. Jeffrey loopt voorin het veld. Daphne, Tineke en Rob lopen met elkaar op met Monique er vlak achter. John en ik zijn achter in het lopersveld gestart, rustig beginnen en genoeg ruimte nemen om niet te struikelen over boomwortels of andere obstakels. Rustig starten blijkt een goed idee, want hoe verder we op de route zijn des te meer lopers halen we in. 

De venijn zit  in de staart, hier dus ook. De flinke zandverstuiving na 12 kilometer, mooi maar pittig, kleine heuveltjes door het bos en dan een paar kuitenbijters. Het wordt nog even doorzetten. Hoog over een smal pad langs een stuk heide. Genieten ondanks dat ik de benen nu wat ga voelen. Gelukkig is het laatste stuk zandpad niet te mul door de vele regen die er is gevallen. 

Om het voetbalveld heen en we zijn er. Voordeel van de start bij een voetbalclub zijn toch wel de douches, heerlijk, en de kantine met lekkere erwtensoep (bedankt Chris). Voor we weer terug gaan, met elkaar onze sportieve avonturen bespreken en even bijkomen. Een trail om voor volgend jaar weer in de agenda te zetten. 

Donderdag 16 maart 2023 is er GEEN training

Facebook