CPC – halve marathon 2020

Door: Ronald Sijsenaar

Ik had me ingeschreven voor de CPC als onderdeel van mijn voorbereiding voor de marathon van Rotterdam op 5 april as. Door Guus op pad gestuurd met de opdracht om op 4.45 min/km te starten en later op het parcours te versnellen, met als richttijd rond de 1.40 te finishen.

De halve marathon was een goede test om het marathontempo te ervaren, maar zoals niet ongebruikelijk liet ik me toch een beetje meeslepen door het hoge aanvangstempo en dat voelde lekker.

Ik kreeg ook het advies om er op tijd te zijn en in alle rust me voor te bereiden, en was er wel wat erg vroeg (1.5 uur voor de start). Het was koud, winderig en bewolkt, typisch het weer dat we hebben mogen ervaren de afgelopen weken, dus ik in dubio of ik in een t-shirt zou starten of toch met een jas er over. Het laatste gedaan en dat was geen goede keuze toen ik eenmaal bezig was. De wolken verdwenen, het werd wat warmer en het was prima loopweer, dus net te warm gekleed. De wind was ook niet echt hinderlijk. Hoewel….. het is bijzonder dat je het voelt wanneer je wind tegen hebt, maar niet als je het in de rug hebt.

De start was om 14.30 en ik stond redelijk vooraan in het startvak. Dat was prettig want bij de eerste bocht kon ik lekker doorlopen, dat is wel eens anders geweest. Na ca. 3 km zie ik Benjamin voorbij stormen, die later in een fantastische tijd finisht van 1:28. Vervolgens komen de pacers van 1.35 langs en ik probeer even aan te haken, maar mede dankzij Guus laat ik me toch niet gek maken; de CPC is tenslotte een training voor de marathon, en ik laat ze gaan.

Het is leuk langs het parcours en ik loop vrij soepel, het publiek is enthousiast en ik merk aan mijn lichaam wanneer ik de eerste 8 km er op heb zitten. Gek genoeg krijg ik dan altijd een eerste dip, maar ben ik deze een kilometer later weer kwijt. Wat ook leuk is, is dat ik ontzettend veel delen van de route en de stad herken nu ik ook een Hagenees (of is het Hagenaar?) ben. Inmiddels kom ik bij de boulevard aan en ga al aftellen naar de finish en trek de conclusie dat mijn oude PR van 2 jaar geleden aan flarden gaat, fantastisch en voel me nog steeds goed.

Rond de 15 km nog een klein dipje, ik krijg een beetje zware benen en heb tegenwind maar ik loop me er doorheen. Het lukt me echter niet meer serieus te versnellen tot ca. 2 km voor de finish en ik trek me op aan een loper die een lekker tempo loopt, het lukt me zelfs nog om er een 4.25 min/km uit te persen. Ik finish in 1:38 en een beetje, tevreden, niet te moe, en mentaal klaar voor Rotterdam.

Ik kom later Caroline nog tegen die ook top heeft gelopen en eveneens de PR serieus naar beneden heeft gewerkt.

Halve van Lansingerland 2020

Door: Jeroen van Duivenboden

Zondag 16-2-2020 vertrokken Niels, Daisy en ik naar Berkel en Rodenrijs om daar deel te gaan nemen aan de Lansingerland Run 2020. Het weer had vandaag, net zoals in Egmond vorige maand, weer een hoofdrol. Heel veel wind en motregen bepaalde het weerbeeld en het beloofde daardoor een pittige editie te worden.

Aangekomen op de plaats van bestemming, konden we in een basisschool het startnummer ophalen en in de naastgelegen gymzaal konden we ons omkleden. De loop was uitverkocht en al gauw bleken we niet de enige Tri-Teamers te zijn, want ook Caroline kwam de gymzaal binnen gelopen en later ook Maarten en Angelique Bosch.

Even voor de klok van 12 uur begaven we ons naar het startgebied, een winkelstraat die met mooi weer en terrasjes heel gezellig kan zijn. Alleen het was geen mooi weer en dat was jammer. De organisatie had toch zijn stinkende best gedaan om er wat leuks van te maken! De start moest uitgesteld worden, omdat de start en de finish op dezelfde plek lagen en nog niet alle deelnemers van de 4 kilometer loop binnen waren, uiteindelijk om 10 minuten na 12 uur werden we weggeschoten.

Niels startte in de voorste groep en ging zonder doel, behalve natuurlijk lekker te lopen, op weg. Daisy en ik daarentegen waren op een missie! Een pr voor haar op de halve marathon was het doel en gezien de omstandigheden ging dat hard werken worden! Door de woonwijken van Berkel gingen we richting natuurgebied de Groene Zoom, en met het windje in de rug ging dat prima. Het gebied is pas 5 jaar oud en qua bebossing nog erg kaal, wat betekende dat de wind vrij spel had. Vooral de windstoten zorgden ervoor dat je slecht in je ritme kon blijven lopen.

Het weer werd er niet beter op en nadat het ook nog begon te regenen, werd het meer een survivaltocht dan een loopwedstrijd. Maar, waar meerdere deelnemers moesten gaan wandelen, konden wij nog gewoon doorlopen. Allemaal dankzij de heuveltrainingen die hier duidelijk zijn vruchten afwierpen en door het sterke karakter van Daisy, die zonder een kik te geven haar mannetje stond in de strijd tegen de elementen. Het laatste stukje van de loop ging weer door de woonwijk naar het winkelcentrum en met de wind mee werden we figuurlijk over de finish geblazen!

Over de streep werden natuurlijk gelijk de horloges gecheckt of het doel wat we voor ogen hadden behaald was! En het was gelukt, met maar liefst 13 minuten had ze haar pr verbeterd, een topprestatie gezien de omstandigheden!

Doel bereikt! en de medaille was dik verdiend.

Niels liep met 1:35:33 een toptijd en hij was dan ook tevreden. Maarten liep met 1:45:38 ook een pr op de halve marathon . Caroline klokte een tijd van 2:00:33 en Angelique was met 2:06:14 zeer voldaan. Daisy zette, met haar pr op 2:07:11, een forse verbetering van haar oude pr en Jeroen tenslotte kwam met 2:07:27 over de streep en had er een toptraining, op zijn weg naar de marathon van Rotterdam, op zitten.

Het was een geslaagde loop voor alle Tri-Teamers en een mooi evenement om te onthouden voor de toekomst.

Otterlo trail 2020

Door: Els van Deursen

Welke tijd ik loop doet er niet toe en toch kijk ik af en toe tijdens de Otterlo trail op mijn horloge. Niet hoe snel het gaat, maar om te kijken hoeveel kilometer we al gelopen hebben en dan verbaast te zijn hoever we al zijn. Het gaat lekker. 

Met 10 Tri-Teamers doen we mee met de Otterlo trail aan de rand van NP de Hoge Veluwe. Het is een nog niet zo bekende loop en dat maakt het extra leuk, omdat het niet overvol is. Als eerste gaan Jeffrey, Daphne, Tineke, Monique, Rob, John en ik van start voor de 17 km en een half uurtje later Diane, haar dochter Daniëlle en Chantal voor de 10 km. Het is in het begin fris, maar al snel een prima looptemperatuur. 

De route is mooi, veel singletracks door het bos. We volgen een stuk een mountainbikeroute, met veel bochten en gaan over meer brede zandpaden langs de bosrand, heel afwisselend. Het loopt lekker vlot. Jeffrey loopt voorin het veld. Daphne, Tineke en Rob lopen met elkaar op met Monique er vlak achter. John en ik zijn achter in het lopersveld gestart, rustig beginnen en genoeg ruimte nemen om niet te struikelen over boomwortels of andere obstakels. Rustig starten blijkt een goed idee, want hoe verder we op de route zijn des te meer lopers halen we in. 

De venijn zit  in de staart, hier dus ook. De flinke zandverstuiving na 12 kilometer, mooi maar pittig, kleine heuveltjes door het bos en dan een paar kuitenbijters. Het wordt nog even doorzetten. Hoog over een smal pad langs een stuk heide. Genieten ondanks dat ik de benen nu wat ga voelen. Gelukkig is het laatste stuk zandpad niet te mul door de vele regen die er is gevallen. 

Om het voetbalveld heen en we zijn er. Voordeel van de start bij een voetbalclub zijn toch wel de douches, heerlijk, en de kantine met lekkere erwtensoep (bedankt Chris). Voor we weer terug gaan, met elkaar onze sportieve avonturen bespreken en even bijkomen. Een trail om voor volgend jaar weer in de agenda te zetten. 

Donderdag 16 maart 2023 is er GEEN training