Door: Pieter den Edel
We schijven 12-12-2010, ja even terug in de tijd. Samen met Guus naar Spijkenisse, alwaar ik onder leiding van Guus mijn derde marathon liep en dat pas 6 weken na de marathon van Etten-leur stress, dat kan niet! Guus: jawel ga maar mee, je wilt toch naar Texel voor de 60. Ja oké niet piepen dus, in een winderig Spijkenisse, liep ik 12 minuten van mijn PR af in een race. Ongelofelijk man wat was ik blij.
We doen een sprong naar de toekomst, nee niet in een Delorean DMC-12 met Marty McFly en Dr. Emmett Brown, maar in een Subaru. Het was al een hele kunst om het apparaat op de weg te houden met die wind maar weet wel wat me te wachten staat straks. Ik haal mijn nummer op, mooi om weer veel bekende ultramakkers te zien en ook clubgenoten Angelique Tineke,Tineke en Caroline. Die waren er voor de hele en de halve. Tri-team goed spikecity
Ik wil los vandaag en geniet ervan dat doe ik niet zo vaak op de marathon. Deze afstand gebruik ik meer als training voor de wat langere loopjes. 10:30 achter de 3:30 pacer en Jetzt geht losss, ze hebben er goed de pas in 10 km 48:44. Met de wind is het wel menens, die blaast lekker. In het groepje gaat het goed. De halve gaat in 1:44:14 mooi steady. We lopen langs mooie velden en denk even terug aan de race met Guus. Man ik kon hem wel vervloeken soms. Elke keer ja bij blijven niet inzakken doorgaan niet opgeven je hebt nog 50% als je denkt dat je niet meer kan. Het heeft me wel gevormd als Ultraloper, hij blijft mijn grote voorbeeld.
Na 24 km besluit de chili con carne van gister zijn eigen leven te gaan lijden ik duik de berm. Ik ben wel mijn groepje kwijt net voor we een stuk met wind vol op kop krijgen. Voel me sterk en als een soort Rico Verhoeven knok ik met de wind en een gratis regenbui. Groepje ben ik wel kwijt, nou dan maar alleen, ik denk 37 km in 3 uur dan kan het een PR. Maar niets is zo veranderlijk als Ultrapietje, 3 uur 36 km een mooie tijd 5:00 min/km. We verslappen niet nee alles behalve we gaan nu lopers ophalen.
Het deprimerende industrie terrein is eruit we worden getrakteerd op moois. Na 40 km komt Marcel naast me fietsen psv supporter hij stelt voor de punten te delen vanmiddag ik zeg nee die blijven in Rotterdam. De baan op en met een mooie 3:34 ben ik vandaag dik maar dan ook dik tevreden als ik kijk waar ik vandaan kom. Ik ben zelf niet zo van de veren maar als ik er dan 2 spreekwoordelijk in den bibs mag steken gaat er een naar Daphne je zal maar samen leven met een Ultraloper en de 2e Mark v/d Vegt dat die Utrapietje wilt trainen. Ik ken mezelf wel een beetje en het is soms echt niet makkelijk. Maar zoals Guus altijd ze We zijn wel lief!!!!
Ciao Ultrapietje
