Door: Daphne den Edel
Zaterdag spullen pakken en op naar Deventer. Aangekomen in Deventer bij de wielerbaan zien we een hoop oude bekenden. Even bijkletsen, dan gaat langzaam ieder zijn eigen ding doen voor zijn wedstrijd. Pieter mocht deze dag starten op de 6 uur. Hij had geen afstandsdoel in zijn hoofd, hij wilde een lekkere lange duurloop doen voor Winschoten. Er stond veel wind en de zon scheen, dus het was lekker warm. Ik stond langs de kant en deed zijn verzorging. Pieter liep heerlijk in zijn eigen wereld tot dat ik zag dat hij op de 3e plek liep. Ik riep dit naar hem, maar hij geloofde mij niet. Uiteindelijk met wat hulp van de anderen die langs de kant stonden, konden we hem er van overtuigen dat hij op het podium liep en dat hij inmiddels opgeschoven was naar plek 2. Het ging alleen niet meer van zelf. Hij had er een lekker tempo inzitten. Om 20.30 uur, de toeter van het eindsignaal. Pieter is klaar met ruim 59 km. Hij is dik en dik tevreden en beseft nu ook goed dat hij 2e is geworden. Dus konden we blijven voor de prijsuitreiking. Zo’n prijs doet je goed als je eigenlijk geen doel had en geen ambitie had voor het podium. Op naar het hotel even wat eten en dan lekker slapen, want ik mocht de volgende dag om 10 uur starten voor de 3 uur loop.
Zondag lekker vroeg aan het ontbijt wat heerlijk was. Ik had totaal geen doel. Wilde lekker gaan lopen als training voor de marathon van Amsterdam. In 2019 had ik hem ook gelopen en liep toen 29,2 km. Vond ik toen al een heel eind maar stiekem had ik in mijn hoofd om die te gaan verbreken maar met niemand gedeeld ook niet met Pieter.
Na het ontbijt, op naar de baan en daar zien we nog best veel 24 uur lopers lopen en ook wat 12 uur lopers die richting het einde gaan. Temperatuur was goed, een keer niet die belachelijke hitte zoals in Leiden en in Amersfoort. Maar lekker 19 graden en bewolkt. Vlak voor de start nog even een heerlijke bui en dan mag ik. Een andere vrouw haakte aan, we raakten aan de praat. Maar ik wilde van haar af, want ik wilde toch proberen om op de 2e plek te komen. Mijn tempo lag dus vanaf de start al hoog, hoger dan dat ik normaal loop. Maar ik kon het tempo goed vasthouden en het koste me geen moeite. Na een uur was ik haar kwijt, ze moest wat pakken en ik dacht nu beetje gas erbij en een gaatje slaan. Omdat je rondjes loopt, kan je goed zien hoe groot het gat op een gegeven moment wordt.
Ik zag dat een halve marathon mogelijk was onder de 2 uur. Dat was mijlpaal 1, ik weet hij telt niet als een pr maar geestelijk is dat een heerlijke opsteker. Mijn tempo kon ik ook daarna mooi vlak houden en ja daar stond op het bord 29,6 km. Yes, pr is binnen nu nog 20 min en dan klaar. De laatste 15 min zakte mijn tempo en na 3 uur lopen ging de toeter. Na 3 uur had ik 31,9 km gelopen, een dik pr. 2,5 km meer en ik was 2e. Door de organisatie werden we genoemd als het zilveren duo en er werd gezegd als je man zilver haalt kan je als vrouw niet achter blijven.
Het was een top weekend en ik zeg doe volgend jaar mee het is zo leuk om te zien wat je kan, er zijn verschillende afstanden dus ik zeg tot volgend jaar op de wielerbaan in Deventer!
